انبارگردانی عبارتست از شمارش دستی و فیزیکی موجودی‌های یک سازمان و تطابق ارقام حاصل از آن، با تعدادی که به‌شکل الکترونیکی و در پایگاه‌های داده شرکت به ثبت رسیده است. انبارگردانی معمولا در پایان هرسال انجام می‌شود و به عنوان بخشی از فرایند حسابرسی است که ممکن است توسط ارزیابان و حسابران خارج از شرکت یا مجموعه نیز به انجام برسد.
فرایند انبارگردانی نیز مانند سایر جنبه‌های بحث کنترل موجودی، از شرکتی به شرکت دیگر بسیار متفاوت است. برخلاف نام این واژه، اهداف انبارگردانی چیزی فراتر از مدیریت موجودی است؛ چرا که هر موجودی مورد نیاز کسب‌وکار شما، باید در فرایند انبارگردانی گنجانده شود.
به عنوان مثال، اگر شما یک تولیدکننده باشید، موظف هستید که سایر محصولات یا قطعاتی که برای تولید کالاهای نهایی خود از آن‌ها استفاده کرده‌اید را نیز شمارش کنید؛ زیرا تمام شدن این محصولات به همان اندازه فاجعه بار و مشکل ساز خواهد بود که موجودی کالای نهایی تمام شده باشد.
مهم‌ترین اهداف انبارگردانی را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:
- بررسی میزان موجودی‌ها در پایان سال جهت ثبت اطلاعات دقیق و درست در صورت‌های مالی سازمان،
- پیگیری و بررسی میزان موجودی‌های فیزیکی و تطبیق اطلاعات مالی با موجودی‌های در دسترس،
- شناسایی مغایرت‌های احتمالی میان موجودی‌ها و صورت‌های مالی و حسابداری،
- انجام تدابیر مرتبط با کنترل موجودی.